ได้แต่มองพระจันทร์ ทุกค่ำคืนที่เหงา
ได้แต่ปลอบตัวเองว่ายังมีเธออยู่ข้างเรา
ได้แต่หลอกตัวเอง แต่จริงๆ แล้วมีแค่เงา
เธอมีความสุขกับเขา คงมีแต่ฉันที่ต้องเศร้า
ได้แต่รอ รอ รอ รอเธอกลับมาตรงนี้
กลับมาตรงที่เดิม ตรงที่ที่เราเคยมี
มีความสุขมากมาย แต่ฉันยังคงเก็บไว้
กลายเป็นเสี้ยนแหลมคมที่คอยทิ่มแทงกลางใจ
อยากสื่อออกไปให้มันกลายเป็นคำร้อง
ความรู้สึกข้างในออกไปผ่านท่วงทำนอง
ให้เสียงเพลงกล่อมเธอเผื่อเธอจะคิดถึงฉัน
หวังแค่เพียงสิ่งเดียว ให้เธอกลับมารักกัน
วันที่เธอจากไป มันมีแต่ความเสียใจ
ฉันอยู่อย่างไรถ้าฉันไม่มีเธอ
กลางคืนหลับนอนฉันก็ยังละเมอ
ภาพเก่าๆ ลอยมา ตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอ
ได้แต่ปลอบตัวเอง ว่าคงจะมีสักวัน
เธอจะเดินกลับมาพร้อมกับคำๆ นั้น
คำที่ฉันนั้นเฝ้ารอ ให้เธอนั้นเอ่ยออกมา
คือคำว่ารักกัน ไม่ใช่คำว่าจากลา ว่าออ อ้อออ
อยากอิสื่อออกไปให้มันกลายเป็นคำร้อง
ความรู้สึกข้างในออกไปผ่านท่วงทำนอง
ให้เสียงเพลงกล่อมเธอเผื่อเธออิคิดถึงฉัน
หวังแค่เพียงสิ่งเดียว ให้เธอหลบมารักกัน
อยากสื่อออกไปให้มันกลายเป็นคำร้อง
ความรู้สึกข้างในออกไปผ่านท่วงทำนอง
ให้เสียงเพลงกล่อมเธอเผื่อเธอจะคิดถึงฉัน
หวังแค่เพียงสิ่งเดียว ให้เธอกลับมารักกัน
อยากสื่อออกไปให้มันกลายเป็นคำร้อง
ความรู้สึกข้างในออกไปผ่านท่วงทำนอง
ให้เสียงเพลงกล่อมเธอเผื่อเธอจะคิดถึงฉัน
หวังแค่เพียงสิ่งเดียว ให้เธอกลับมารักกัน
ฉันจะอยู่ตรงนี้ แม้มันจะมีน้ำตา
ฉันยังคงเฝ้ารอ แม้เธอไม่หวนคืนมา
แต่ยังมีคำถามที่มันยังค้างคาใจ
ถ้าเขารักมึงจริง เขาคงไม่ทิ้งมึงไป